مفهوم آب درفرهنگ باستان
«و نخستین چیزی که قبل از
جانوران آفرید، آب بود و آسمان. خدا بر آب بود و چون خواست که خلق را
بیافریند، از آن بخاری بیرون آورد و بخار بالای آب برآمد و آن را آسمان
نامید.آن گاه آب را بخشکانید و آن را زمین کرد. آن گاه زمین را بشکافت و
هفت زمین کرد...»
مطابق اساطیر ایران باستان، «خرداد» یکی از مینویان
است که از آفرینش گیتی آب را به خویش پذیرفت. سپس آن را به «تی» که «تشتر»
بود سپرد و تشتر به یاری فروردین که فروهر پرهیزگاران است، آب را به مینویی
به باد سپرد، باد هم آن را به نیکویی به کشورها راهبر شد و از طریق آسمان
آن را به همه جا رساند و با افزار ابر، بر جهان بباراند.
پرونده «جنی روبین و شرکا» بازگشت الواح هخامنشی را متوقف کرده بود
پرونده «جنی روبین و شرکا» بازگشت الواح هخامنشی را متوقف کرده بود
