اس ام اس گلچین

عقل گفت که دشوارتر از مردن چیست؟

 عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است …

.

اس ام اس جالب

وقتی اورجینال به دنیا اومدی... حیفه کپی از دنیا بری ....خودت باش ! **************  

گاهی اونقدر غرق ارزوهات میشی که فراموش میکنی یکی بیرون دستشویی منتظره **************  

سه چیز غیر ممکن در دنیا: - شما نمی توانید تعداد موهای خود را بشمارید.... - شما نمی توانید چشمان خود را با صابون بشویید.... - شما نمی توانید در حالیکه زبانتان بیرون است نفس بکشید..!!! ... لطفا اون زبون مبارک رو بدید تو، الان دور از جوون با اینکارتون شبیه یک سبک عقل شدید!! **************  

میگن: تنبلی مـــادر همه عادت ‌های بد ماست ولی خب بــه ‌هر حال مادره و احترامش واجبـــه **************  

دقت کردین شبای عروسی تا دهنت پر میشه دوربین میاد روت !؟ گفتم حواست باشه ! ************** ا 

گر دین ندارید… نه،نه، این تکراری شده ، اینو ولش کن… چرا منو تو این موقعیت قرار می دین؟ چی می گفتم؟ آهان اگر سیبیل نمی‌گذارید حداقل ابرو بر ندارید ! **************  

سربازی واسه پسرا مثه حاملگی واسه زناست. هر دو ظاهرتو خراب می کنه و هر کی میبیندمون میپرسه چند ماهته؟ **************  

خدایا به هر کس که دوست میداری بیاموز که تابستان از زمستان گرم تر است و به هر کس که بیشتر دوست میداری بفهمان که اودکلن کار حمام را نمیکند …  

هر صفحه ای باز میکنی میبینی هر چی دلش خواسته نوشته ،
پائینش هم نوشته “دکتر علی شریعتی”

سعدی 

کجائی که ببینی

بنی آدم فقط ابزار یکدیگرند!!!

بی وفایی

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی		عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم		باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه		ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان		که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند		تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان		این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت		همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا		در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم		چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن		تا که همسایه نگوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد		که بدانست که دربند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده		نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی		عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم		باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه		ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان		که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند		تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان		این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت		همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا		در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم		چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن		تا که همسایه نگوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد		که بدانست که دربند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده		نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی

»

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی		عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم		باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه		ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان		که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند		تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان		این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت		همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا		در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم		چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن		تا که همسایه نگوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد		که بدانست که دربند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده		نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی		عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم		باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه		ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان		که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند		تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان		این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت		همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا		در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم		چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن		تا که همسایه نگوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد		که بدانست که دربند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده		نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی		عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم		باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه		ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان		که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند		تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان		این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت		همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا		در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم		چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن		تا که همسایه نگوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد		که بدانست که دربند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده		نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی