«ابنزر اسکروج» بهعنوان محبوبترین شخصیت داستانهای «چارلز دیکنز» انتخاب شد.
به گزارش (ایسنا)، انتشارات «پنگوئن» به مناسبت دویستمین سال تولد «چارلز
دیکنز» اقدام به نظرسنجی از علاقهمندان کتاب برای انتخاب محبوبترین
شخصیتهای داستانهای این نویسندهی بزرگ ادبیات جهان کرد.
در این نظرسنجی، «ابنزر اسکروج» که در رمان «سرود کریسمس» در قالب یک
پیرمرد خسیس به تصویر کشیده شده است، محبوبترین شخصیت در داستانهای چارلز
دیکنز معرفی شد.
به گزارش روزنامهی گاردین، در میان 10 رتبهی اول این نظرسنجی، بیشتر
شخصیتها متعلق به دو رمان «اولیور توئیست» و «آرزوهای بزرگ» هستند،
درحالیکه خود شخصیت «اولیور توئیست» در رتبهی یازدهم قرار دارد.
«کلر تومالین»،
که شرححال تحسینبرانگیز او از «چارلز دیکنز» سال گذشته منتشر شد، معتقد
است توانایی فوقالعادهی دیکنز در به تصویر کشیدن شخصیتهای منفی و شیطانی
موجب ماندگاری بیشترآنها شده، بطوریکه ما هرگز آنها را فراموش نمیکنیم.
وی با بیان اینکه «دیکنز» پس از «شکسپیر» بزرگترین خالق شخصیتهای
داستانهای انگلیسیزبان است اظهار کرد، زمانی که «دیکنز» در سال 1842 به
آمریکا رفت، مردم معمولی و غیرمهم جذابیت بیشتری برای او داشتند تا افراد
بزرگ و صاحب نفوذ.
در فهرست محبوبترین شخصیتهای داستانهای چارلز دیکنز، حضور کمرنگ
چهرههای مثبت قابلتوجه است. بطوریکه فقط «پیپ» و «جو گارگری» از رمان
«آرزوهای بزرگ» و «بتسی تروتوود» از رمان «دیوید کاپرفیلد» در میان 10
شخصیت محبوب قرار دارند.
چارلز دیکنز بهعنوان یکی از بزرگترین نویسندههای زبان انگلیسی هفتم
فوریه سال 1812 در منطقهی «لندپورت» در شهر «پورتسموث» انگلیس بهدنیا
آمد.
دیکنز در می 1827 در یک دفتر وکالت به کار مشغول شد تا به یک وکیل تبدیل
شود؛ حرفهای که بعدها در بسیاری از آثارش بیعلاقه بودن خود را به آن
نشان داد. در سال 1830 با نخستین دختر مورد علاقهاش به نام «ماریا دیدنل»
آشنا شد که گفته میشود، مدلی برای شخصت «دورا» در «دیوید کاپرفیلد» بوده
است؛ اما بهدلیل مخالفت پدر و مادر دختر، ازدواج صورت نگرفت.
دیکنز در سال 1834 به حرفهی روزنامهنگاری رو آورد و برای پوشش رقابت
انتخابات پارلمانی انگلیس در روزنامهی «مورنینگ کرونیکل» به کار مشغول شد.
در دوم آوریل 1836 با «کاترین تامپسون هوگارت»، دختر سردبیر روزنامهی
«ایوینینگ کرونیکل»، ازدواج کرد و از او 10 بچه به دنیا آورد.
موفقیت دیکنز ادامه یافت تا جایی که در سال 1837 رمان «اولیور توییست»، در
سال 1838 رمان «نیکولاس نیکلبای» و سپس رمان «مغازهی فضول پیر» را در سال
1840 نوشت که همگی پیش از آنکه به چاپ برسند، بهصورت داستانهای پاورقی
منتشر میشدند. دیکنز نگارش آثار محبوب خود را همچنان ادامه داد و در سال
1843 کتاب «سرود کریسمس» را نوشت که نخستین اثر از مجموعه کتابهای
کریسمس اوست.
بعد از مدت کوتاهی زندگی در ایتالیا و سوییس، موفقیتش را با کتاب «دامبی و
پسر» (1848)، «دیوید کاپرفیلد» (1849)، «خانه بادگیر» (1852)، «روزگار
سخت» (1854)، «دوریت کوچولو» (1857)، «داستان دو شهر» (1859) و «آرزوهای
بزرگ» (1861) ادامه داد.
او از قدرت تخیل فوقالعادهاش، حس شوخطبعی و ذهن کنجاوش، بخصوص در دوران
کودکی برای نگارش داستانهایش استفاده میکرد. شخصیتهای داستانهای او از
ماندگارترین شخصیتها در ادبیات انگلستان هستند که از جملهی آنها به
«اسکروچ»، «اولیور توییست»، «میکاوبر»، «ساموئل پیکویک»، «خانم هاویشام»،
«چارلز دارنی»، «ابل مگویچ» یا «خانم گامپ» میتوان اشاره کرد.
چارلز دیکنز در روز نهم ژوئن سال 1870 بر اثر سکتهی قلبی درگذشت و
همانطور که وصیت کرده بود، مراسم تدفین او بسیار کمهزینه و معمولی برگزار
شد.
از چارلز دیکنز رمانهای متعددی مانند «زندگی و ماجراجوییهای نیکولاس
نیکلبای»، «سرود کریسمس»، «کریکت روی شومینه»، «مارتین چوزلویت»،
«ناقوسها»، «نبرد زندگی»، «مرد جنزده»، «خانهی بادگیر»، «روزگار سخت»،
«دوریت کوچولو»، «داستان دو شهر»، «آروزهای بزرگ»، «دوستان مشترک ما» و
«اسرار ادوین درود» (ناتمام) باقی مانده است.