روزها چگونه بخش شد میان ستارگان

کاربرد حروف ابجد25- دلالت ستارگان بر سویهای جهان و ایام هفته

روزها چگونه بخش شد میان ستارگان.

چون یکشنبه اول روزهای هفته است ازنخستین ساعت او آغاز کردند و آن کوکب را دادند که سبب بودن روز و شب و ساعاتشان است. و آن آفتاب است. دوم ساعت آن کوکب راکه پس از او باشد اندر ترتیب فلک ها و آن زهره است. و سوم عطارد. وچهارم قمر. وپنجم زحل. وششم مشتری. وهفتم مریخ و هشتم آفتاب و به همین ترتیب. و نخستین ساعت دوشنبه نوبت به قمر می رسد و.... آنگاه هر روزی آن کوکب رادادندکه نخستین ساعت از وی او را است.
  
دلالت هرکوکبی همیشه برحال خویش ماند یابگردد.

نه که همی گردد به بودنش اندر برج ها و با ستارگانِ سیاره و ثابته و به نگرش ایشان و به نهاداو از آفتاب و شعاعش و دوری و نزدیکی به زمین.

چون زحل که به برآمدن از زمین خشک بود و به فرود آمدن، تر. وهرحالی که ستاره برآن دلالت کند ، حاصل شدنش بردولون بود. یکی سعادت و دیگری شقاوت و بدبختی. مثلاً چون زحل که دلیل بود برکارهای زمین؛ پس اگر در او شرط های قوت و نیکی یافته آید، آن دهقانی بود و برآن خوشی و نعمت یابد. واگر خلاف قوت و نیکی بود کار زمین از کشاورزی و مزدوری بود به رنج و با بدبختی و بیفایده.

دلالت کواکب بر سویهای جهان چگونه است.

زحل: مشرق

مریخ: مغرب

زهره: جنوب

مشتری: شمال

ولکن هندوان را شکلی هست هشت سو به نام راس؛

شمس: مشرق

مشتری: جنوب

مریخ: جنوب شرقی

قمر: جنوب غربی

زحل: شمال غربی

زهره: شمال شرقی