لنف ادم سه مرحله دارد . در مرحله اول عضو
متورم شده و حاوی مایع دارای پروتئین است و معمولا با بالا بردن عضو ورم
کاهش می یابد.اگر این مرحله بدون درمان باقی بماند لنف ادم وارد مرحله دوم شده و به دلیل افزایش بافت همبندی و چربی باعث سخت شدن و تغییرات پوستی و بافتی می شود. مرحله سوم لنف
ادم با افزایش شدید حجم عضو ,سخت شدن پوست ,ایجاد هیپرکراتوز و
پاپیلوماتوز تظاهر میکند.عفونت به صورت سلولیت و باد سرخ به کرات در
مبتلایان به لنف ادم رخ میدهد.عفونت به طور شایعی در بیماران مرحله دوم و
سوم لنف ادم دیده می شود و هر بار ابتلا به عفونت باعث بدتر شدن وضعیت و
تشدید تورم میشود.
درمان لنف ادم
در دهه گذشته راه حلهای محدودی برای درمان لنف ادم در خیلی از کشورها وجود داشت.به خیلی از بیماران گفته میشد که هیچ کاری برای این وضعیت شما نمی شود انجام داد "باید با آن زندگی کنید" یا اینکه حد اکثر عضو آنها را در پمپ فشاری قرار میدادند و به آنها توصیه میشد که از دستکش استفاده کنند.اما بسیار حیرت انگیز است که بگوییم درمان سیستم لنفاوی از حدود 70 سال پیش بطور وسیعی در اروپا مورد توجه بوده است.تکنیک درناِ و تخلیه لنف در سال 1930 توسط دکتر امیل وودر و استرید وودر دانمارکی پایه گذاری شد.این تکنیک پیشگام به نام تکنیک وودر نامیده شد.در سال 1970 دکتر مایکل فولدی و دکتر اتل فولدی به تکمیل این تکنیک و کاهش لنف ادم کمک شایانی کردند.آنها این روش را با نوعی بانداژخاص همراه کردند.آنها این روش راCDT نامیدند.
موثرترین روش درمانی شناخته شده برای لنف ادم روش "درمان ضد احتقانی " یا به طور اختصار CDT است. CDTبه
عنوان موفقیت آمیز ترین روش درمانی برای لنف ادم در سراسر دنیا شناخته شده
است. لنف ادم بعد از جراحی سینه و دیگر انواع لنف ادم به خوبی به این نوع
درمان غیر تهاجمی و غیر جراحی پاسخ می دهند. CDT مجموعه
ای از چند بخش شامل درناژ یا تخلیه لنف , بانداژچند لایه با باندهای مخصوص
لنف ادم ,ورزش طراحی شده برای لنف ادم , مراقبتهای پوستی می باشد.CDT معمولا
به دو فاز تقسیم می شود. فاز درمانی که توسط درمانگر اجرا می شود و فاز
نگه دارنده که شامل مراقبتهای است که باید توسط بیمار ادامه یابد و به طور
متوالی تحت نظر درمانگرمی باشد. حتی در موارد لنف ادمهای مزمن این روش
بسیار موثر میباشد.البته چون این درمان وقت گیر ,طولانی مدت و نیاز به صبور
بودن دارد بعضی از بیماران در ابتدا برای شروع این درمان مشکلاتی دارند
اما با دیدن نتایج زودرس درمانی مشتاقانه آنرا دنبال میکنند.
دارو درمانی :
گاهی اوقات داروهای ادرار آور "دیوروتیک" برای درمان لنف ادم تجویز میشود.این داروها معمولا وضعیت بیمار را بدتر میکند.این داروها آب مایع لنف ادم را خارج میکنند اما ملکولهای پروتئین در فضای بافتی باقی می مانند.این پروتئین های باقی مانده در بافتها آب را به دلیل خاصیت اسمزی به طرف خود کشیده و باعث بدتر شدن تورم عضو میشوند.از طرفی این حجم زیاد پروتئین باعث سخت و سفت شدن و ایجاد "فیبروز" بافت میشوند.
پمپ های فشاری لنف ادم
,ماشینهایی هستند که لنف را از داخل بافتها میدوشند.مشکل بزرگ در ارتباط با
این پمپها اثر موقتی و ناپایدار آنهاست.از طرفی از آنجایی که مبتلایان به
لنف ادم دست دچار تورم تنه هم میباشند استفاده از این پمپها موجب تجمع
بیشتر مایع در این نواحی میشود. در مورد مبتلایان به لنف ادم پا نیز
استفاده از پمپ باعث متورم شدن اعضای تناسلی میشود.و در نهایت باید متذکر
شد که پمپ قادر به برطرف کردن سفتی و فیبروز بافتی نمیباشد
