در دوران بارداری روابط زناشوی چگونه است؟؟
معمولا زوجین طی بارداری تغییراتی را در روابط بین فردی خود تجربه می‌کنند که یکی از آنها مربوط به روابط زناشویی است…
این روابط در بارداری می‌تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله
می‌توان به شیوه رابطه زناشویی زوجین قبل از بارداری و همچنین مفهوم روابط
زناشویی در نظر زوجین، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری،
باورها و ویژگی‌های فرهنگی زوجین، نحوه برخورد آنها با تغییرات فیزیکی زنان
طی بارداری و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی اشاره کرد.
در بارداری محدودیت‌هایی جهت نزدیکی وجود دارد که عبارت‌اند از:
• سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس
• سابقه انقباضات خودبه‌خودی رحمی، خون‌ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین
• نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان‌های متعدد
• چهار تا شش هفته آخر بارداری
• سابقه فشار خون بارداری
• برخی موارد دیگر که توسط پزشک یا ماما عنوان شود.
به‌رغم موارد بالا، اگر بارداری طبیعی باشد و پزشک یا ماما مانعی برای نزدیکی زوجین عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که بارداری را پیگیری می‌کند نیز می‌تواند ادامه یابد. هر چند در بارداری به خصوص ماه‌های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن باردار فشاری وارد نیاید.
شاید بعضی خانم‌ها در حین بارداری به خصوص سه ماهه اول با کاهش میل
جنسی روبه‌رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از
مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می‌دهند.
در برخی از خانم‌ها این مساله درست برعکس اتفاق می‌افتد و به افزایش
تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول منجر می‌شود. به‌طور کلی اگر منعی برای
رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در
دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود فرزند
شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود
بازگردند.
بعد از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (۴ تا ۶) طول می‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند، به‌خصوص در اوایل رشد بچه ممکن است زوجین حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می‌کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر نقاط زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.
روشهای پیشگیری از بارداری
روشهای پیشگیری از بارداری را به شکل زیر می توان طبقه بندی کرد :
برای اجرای هر چه بهتر و موفق تر برنامه های تنظیم خانواده مشارکت زوجین ضروری است . حتی الامکان زن و شوهر – هر دو – برای کسب اطلاع از روشهای مختلف و اتخاذ تصمیم برای انتخاب مناسبترین آنها بایستی مراجعه کنند . اگر امکان مشاوره با هر دو میسر نبود ، در این صورت بایستی با یکی از زوجین مشاوره نمود و به او فرصت داد تا با همسرش مشورت نماید . در ابتدا مشاور باید از شرایط زوجین در زمینه اجرای برنامه آگاه شود و سپس اطلاعات لازم در مورد روشهای مختلف پیشگیری مناسب برای زوجین و نحوه استفاده ، محاسن و عوارض احتمالی آنها را با زبان ساده بیان کند و به زوجین فرصت دهد تا با تبادل نظر با یکدیگر نسبت به انتخاب روش ، تصمیم لازم را بگیرند.
مکمل آهن و روی در بارداری
در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می‌یابد که می‌تواند به دلیل افزایش حجم خون مادر و نیاز جنین برای ساخت گلبول‌های قرمز خون باشد…
از آن‌جا که نیاز به آهن در طی ۴ماه اول حاملگی کم است، در طی این مدت تجویز قرص آهن ضرورتی ندارد. مصرف نکردن قرص آهن در طی سه ماهه‌ی اول حاملگی،از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است، جلوگیری می کند، زیرا از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است. اکثر خانم‌ها در طی ۳ماهه‌ی اول بارداری دچار تهوع می شوند و اگر آهن را به‌صورت مکمل دریافت کنند، این حالت تشدید می‌شود.
مصرف آهن در موقع خواب یا در وسط غذا، احتمال بروز علائم سوء هاضمه را به حداقل می‌رساند. البته یک نگرانی که وجود دارد، مربوط به خانم‌هایی است که ذخیره‌ی مناسبی از آهن دارند( نیاز به قرص آهن ندارند) و ممکن است مانند سایر خانم‌های باردار، مکمل آهن دریافت کنند. همچنین ممکن است به علت درایفت زیاد آهن دچار سوزش معده، اسهال یا یبوست و گرفتگی عضلات شوند. البته مکانیسم دفاعی بدن در این موارد کمک می‌کند و در کسانی که به آهن اضافی نیاز ندارند، مقداری از آهن اضافی توسط روده جذب نمی‌شود.
اگر خانم بارداری دچار یکی از عوارض دریافت زیاد آهن شود ممکن است، میزان آهن مصرفی وی بیش از ۳۰میلی‌گرم در روز باشد یا نیازی به دریافت مکمل آهن نداشته باشد.
برای خانم‌هایی که چند قلویی زایی دارند یا دچار کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند، مصرف روزانه‌ی بیش از ۳۰میلی‌گرم آهن ضروری می‌باشد و این مقدار در حدود ۱۰۰- ۶۰ میلی‌گرم توصیه شده است.
مکمل روی و مس
کمبود شدید روی منجر به کاهش اشتها، رشد کم‌تر از حد طبیعی، اختلال در ترمیم زخم و همچنین موجب کوتاهی قد می‌شود.فعلاً دلایل محکمی دال بر مفید بودن تجویز روی به صورت مکمل، برای مادر و جنین وجود ندارد و علت افزایش مختصر جذب روی در طی حاملگی نیز به طور کامل معلوم نیست. به طور معمول میزان روی مورد نیاز از طریق رژیم غذایی یا به همراه سایر مکمل‌ها تامین می‌شود.
آنزیم‌های حاوی مس در بسیاری از فرآیندهای اکسیداتیو بدن نقش کلیدی را اعمال می‌کنند. بنابراین تولید بخش عظیمی از انرژی مورد نیاز برای متابولیسم بدن را بر عهده دارند.
تاکنون در میان خانم‌های باردار، کمبود مس دیده نشده است، گر چه بسیاری از قرصهای مولتی ویتامین و املاح که در دوران بارداری تجویز می‌شوند حاوی ۲ میلی‌گرم مس هستند.ولی تا به حال توصیه ای در مورد تجویز مکمل مس به خانم‌های باردار نشده است.
عملاً در طول بارداری، با مصرف رژیم غذایی‌ای که حاوی کالری کافی و پروتئین شامل پروتئین‌های حیوانی باشد، نیاز به تعداد زیادی از ویتامین‌ها برطرف می‌شود و مورد استثنای آن مواقعی است که نیاز به اسید فولیک به طور غیرعادی در حالاتی نظیر جنین‌های چند قلو و… افزایش می‌یابد.
به طور کلی باید به مادر باردار گفته شود هر آن چه و هر قدر که دوست دارد غذا میل کند( البته خانم های چاق باید در خوردن غذا احتیاط کنند و تحت نظر پزشک غذا بخورند) و جهت بهتر کردن طعم غذا، نمک کمی به غذا اضافه کند و با وزن کردن متوالی خود، مطمئن شود که اضافه وزن مطلوب و طبیعی را دارد.