پارسی71

سایتی برای تمامی طعم ها!

پارسی71

سایتی برای تمامی طعم ها!

چگونگی تنظیم تجهیزات رایانه ای





این روزها تب رایانه ها آنچنان فراگیر شده که تقریباً در هر خانه ای یکی از آنها وجود دارد. در نگاه اول، این یک افتخار بزرگ و فرخنده و مایه مباهات ما ایرانیان است و از آن مهم تر، اینکه بیشتر استفاده کنندگان از این تکنولوژی، کودکان و نوجوانان هستند.....

این روزها تب رایانه ها آنچنان فراگیر شده که تقریباً در هر خانه ای یکی از آنها وجود دارد. در نگاه اول، این یک افتخار بزرگ و فرخنده و مایه مباهات ما ایرانیان است و از آن مهم تر، اینکه بیشتر استفاده کنندگان از این تکنولوژی، کودکان و نوجوانان هستند. به یقین، تعداد بیشماری از این کاربران، نحوه صحیح و مناسب استفاده از ادوات رایانه را به درستی نمی دانند لذا در اینجا سعی شده است تا حد ممکن نحوه صحیح استقرار تجهیزات رایانه ای ارائه شود.
●میز کار: یکی از شاخص های استقرار تجهیزات، میز کار است. میز کار را می توان به سه قسمت تقسیم کرد:
۱- ناحیه ای که به ندرت از آن استفاده می شود (قسمت عقب سطح میز کار).
۲- ناحیه ای که گهگاه از آن استفاده می شود (قسمت وسط سطح میز کار).
۳- ناحیه ای که همواره از آن استفاده می شود (قسمت جلویی سطح میز کار).
ناحیه اول یا قسمت اول که سطح انتهایی میز کار است و به ندرت از آن استفاده می شود، مکانی است که فقط جهت نمایش است. اشیایی همچون مانیتور، عکس، ساعت، گلدان، جای مداد و خودکار، بلندگو یا اسپیکر در این ناحیه قرار می گیرند. ناحیه یا قسمت دوم، سطح میانی میز کار است. در این ناحیه، اشیایی قرار می گیرند که گهگاه از آنها استفاده می شود؛ لوازمی همچون تلفن، ماشین حساب، سینی و... .
ناحیه یا قسمت سوم، سطح آغازین یا جلویی میز کار است. در این منطقه ادواتی قرار می گیرند که همواره کاربرد دارند؛ ادواتی همچون کی برد، موس و موس پد. در مورد میزکار ذکر این نکته الزامی است که میزهایی که صفحات جداگانه ای برای صفحه کلید و موس دارند، به هیچ عنوان مناسب کار کاربران نیستند.
●مانیتور: یکی از قسمت های مهم این ادوات، مانیتور یا نمایشگر است. مانیتور باید به صورتی استقرار یابد که اولاً در ناحیه اول باشد و در ثانی دقیقاً روبه روی صورت باشد؛ به گونه ای که هنگام کار با آن، بتوان بالاترین نقطه مانیتور را مشاهده کرد یا به عبارتی دیگر، چشم کاربر به موازات بالاترین قسمت مانیتور باشد و فاصله مانیتور از چشم کاربر نیز بین چهل و هفتاد سانتی متر باشد.
●کی برد: کی برد یا صفحه کلید، یکی از ادوات پرکار در رایانه است. به جرأت می توان گفت که بیشترین تماس بین کاربر و رایانه را کی برد به خود اختصاص داده است. ذکر این نکته بسیار مهم است که صفحه کلید هرگز نباید در ارتفاعی بالاتر یا پایین تر از سطح میز کار باشد. به عبارت دیگر، صفحه کلید باید دقیقاً روی میز کار و در قسمت سوم و روبه روی مانیتور باشد. در این حالت زاویه بین بازو و ساعد در هنگام کار نباید از نود درجه تجاوز کند.
نکته دیگر در مورد صفحه کلید، نحوه استقرار مچ دست ها روی آن است. خیلی مهم است که هر دو مچ کاملاً به موازات هم روی صفحه کلید به نحوی قرار بگیرند که هر یک سهمی از صفحه کلید را به گونه مساوی تقسیم کند. جمع شدن مچ دست به سمت داخل یا خارج، هرگز اصولی نیست. زاویه گرفتن کف دست از مچ نیز باعث آسیب خواهد شد.
نکته بسیار مهم و قابل اشاره، این است که دیده شده بسیاری از کاربران، پایه های زیر صفحه کلید را باز می کنند تا به کی برد زاویه بدهند؛ این کار بدترین حالت برای مچ دست است.
بهترین حالت برای کی برد آن است که صفحه کلید، کمترین زاویه را داشته باشد.
●موس: یا موش واره، بعد از کی برد بیشترین کاربرد را دارد. محل استقرار آن برای کاربران چپ دست، سمت چپ و برای کاربران راست دست، سمت راست و در ناحیه سوم است. دیده شده که بسیاری از کاربران، موس و موس پد را در ناحیه دوم میز قرار می دهند و این باعث می شود که زاویه بین بازو و ساعد بیش از نود درجه شود. در مورد مچ دست نیز به این نکته باید اشاره کرد که هنگام کار با موس، دست بایستی با موس در یک امتداد باشد. یعنی خم شدن مچ به سمت چپ یا راست یا بالا و پایین صحیح نیست.
محل استقرار انگشتان روی موس نیز به این قرار است که سه انگشت وسطی بر روی موس و انگشت های شست و کوچک در دو طرف موس قرار می گیرند.
صندلی: یکی از ارکان مهم کار با رایانه، صندلی است که بسیاری، از آن به سادگی می گذرند. یک صندلی خوب باید دارای این مشخصات باشد.
* تکیه گاه یا پشتی آن، قابل تنظیم باشد.
* ارتفاع آن قابل تنظیم باشد.
* محل نشستن آن قابل تنظیم به جلو و عقب باشد.
* محل نشستن آن از جنسی باشد که قابل سرخوردن نباشد.
* حداقل ۵ پایه باشد (تعداد بیشتر بهتر است) و قابلیت چرخش ۳۶۰ درجه داشته باشد. نکته مهم آنکه صندلی هایی که دارای تکیه گاه برای دست ها هستند، مناسب نیستند. حال به چگونگی تنظیم صندلی می پردازیم.
▪مرحله اول: درست روبه روی صندلی بایستید. در این حالت زانوها باید با محل نشستن در یک راستا باشند. به عبارتی، زانوها با محل نشستن تماس داشته باشد. در این حالت محل نشستن تنظیم شده است.
▪مرحله دوم: روی صندلی بنشینید. در این حالت قسمت داخلی زانو با لبه صندلی بایستی به اندازه یک مشت جمع شده کاربر فاصله داشته باشد. توجه داشته باشید که زانو بایستی زاویه ای حدوداً نود درجه بین ساق و ران داشته باشد.
▪مرحله سوم: تکیه گاه یا پشتی باید به نحوی تنظیم شود که دقیقاً قسمت انحنا یا تورفتگی کمر را پر کند.
اگر هر یک از این سه مرحله تنظیم نبود، در صورت اینکه صندلی کاربر دارای ۵ شرط ذکر شده باشد، به راحتی می توان آن را تنظیم کرد.
●چگونگی نشستن: هنگام نشستن، کف پاها باید به طور کامل روی سطح زمین قرار بگیرد. در این حالت دست ها از دو طرف به سمت پایین نگه داشته شود، آرنج ها باید با سطح میز در یک امتداد باشد و حتی الامکان هیچ چیزی را زیر پاها نباید قرار دارد اما اگر با توجه به موارد یاد شده، اختلاف سطحی پیش آمد، می توان از یک کتاب عریض یا یک سطح مسطح عریض برای زیر پاها استفاده کرد که این سطح عریض حتماً باید از عرض هر دو پا بیشتر باشد(دو برابر سطح هر دو پا). لازم به توضیح است که سطح مسطح فوق، نباید هیچ زاویه ای داشته باشد.
●نور یا روشنایی اتاق: هرگز محل استقرار تجهیزات رایانه نباید روبه رو یا پشت به پنجره باشد. بهتر است پنجره، سمت چپ یا راست تجهیزات باشد. منبع روشنایی نیز بهتر است بالای سر باشد. اگر از کپی هلدر یا منشی یار استفاده می شود، بهتر است از منابع روشنایی که روی میز کار نصب می شود، استفاده شود، به نحوی که نور به صورت مایل به سطح منشی یار بتابد. در این حالت، بازتاب نور در چشم کاربر نخواهد بود.
در پایان به آگاهی می رساند که رعایت موارد یادشده از ضعف و سوزش چشم، کمردرد، پا درد، درد گردن، سندروم مچ دست و انگشتان و بسیاری موارد مضر دیگر جلوگیری می کند.

super computer


ابر رایانه ها چه ظزفیتی دارند ؟
روزگاری که هنوز تا این سطح پیشرفت تکنولوژی وجود نداشت ابعاد اشیاء بزرگ و نامتداول بود، به طور مثال به جای سیستم های خانگی و لپ تاپ ها ابر رایانه ها وجودداشتند سیستم هایی که در زمان خود کارهای بی نظیری را انجام می دادند مانند 4 عملاصلی! ساخت اولین ابررایانه ها به دهه 1950 باز می گردد و شرکت بزرگ IBM پیش تاز ساختآن شد، سپس در دهه 1960 سیمور کری نوع عمده آن را زیر نظر مؤسسه اطلاعات کنترل (CDC) طراحی کرد. این فرد که سال 1970 پژوهشکده کری را تاسیس نمود و تا سال 1990یکه تاز این عرصه شد درحقیقت 25 سال طول کشید تا و برای Business خود رقیب پیداکند. در عصر امروز 2 شرکت IBM و HP بزرگ ترین طراحان ابر ریانه هستند این دو بسیاریاز شرکت های دیگر را برای تجارب آنها خریداری کردند و تلاش نمودند تا بهترین باشنداما شرکت کری همچنان با تجربه ترین محسوب می گردد.
سیمور کری سال 1970 پژوهشکدهکری را تاسیس نمود و تا سال 1990 یکه تاز عرصه ابر رایانه شد درحقیقت 25 سال طولکشید تا و برای Business خود رقیب پیدا کند
جالب است بدانید که یکی از ابر رایانه های مشهور دنیا به نام کولاسوس که اولینکامپیوتر الکترونیکی برنامه دار رقمی جهان محسوب می شد در طی جنگ جهانی دوم رمزهایآلمانی ها را دکود یا به بیان ساده تر رمز گشایی می کرد. ابر رایانه ها در زمان خود بزرگ ترین ها به حساب می آیند و البته سریع ترین و بادقت ترین ها ! اما با گذشت زمان این مفهوم تغییر کرده یعنی شاید الان کولاسوس ازسیستمی که شما با آن در حال خواندن این مطلب هستید ضعیف تر باشد ! عموما ظرفیت این ابر رایانه ها بیشتر از بقیه انواع رایانه ها است اما این یکیبا نسبت عجیبی با بقیه فاصله دارد! امروزه ابر رایانه ها سفارش داده می شوند و قطعا برای اهداف و کارایی های خاصی وتوسط شرکت های قدر قدرتی، برای مثال یک مشتری که نام خودش فاش نشده است درخواست ابررایانه نموده از شرکت IBM ! این مشتری که به نظر می رسد یک سازنده بزرگ بازی های رایانه ای دنیا باشد و یاشاید قصد ساپورت یک بخش نظامی را دارد قسد دارد با کمک این ابر رایانه خود " پدیده‌های دنیای واقعی را با جزئیات فراوان شبیه‌سازی‌های کند "
یکی از ابر رایانه های مشهوردنیا به نام کولاسوس که اولین کامپیوتر الکترونیکی برنامه دار رقمی جهان محسوب میشد در طی جنگ جهانی دوم رمزهای آلمانی ها را دکود یا به بیان ساده تر رمز گشایی میکرد
اما به گزارش PopSci برای ساخت این وسیله که به درخواست مشتری بی نام خود نیازاست که 120 میلیون گیگا بایت ظرفیت داشته باشد نیاز است تا خنک کننده های آبی برایاین حجم گرما استفاده شود برای ساخت این میزان ظرفیت این شرکت از 200 هزار هارددیسک مجزا استفاده کرده وآنها را به هم لینک کرده است به بیانی آنها را کنار هم گذاشته و بینشان ارتباط برقرار کرده البته در میان هارددیسک های موجود در بازار هم این موضوع عنوان می شود کهبه طور مثال اگر هارد 1 ترا بایتی یکی از مارک ای موجود در بازار را باز کنید 2هارددیسک 500 گیگی در داخل آن مشاهده خواهید کرد. IBM اعلام کرد سیستم پشتیبانی برای این هارد عظیم تعبیه کرده که می تواند هاردهایی که خراب می شوند را تشخیص داده و آنها را با سرعت قابل قبولی بازیابس کند اینسبب می گردد تا اطلاعات کمتری در زمان خرابی دستگاه از بین برود دو نکته جالب دیگر در مورد این محصول جدید نیزوجود دارد: 1. فایل‌نویسی داخلی آن : که سبب شده که امکان نوشتن فایل های مجزا در چندیندیسک وجود داشته باشد که بتوان همزمان از چندین دیسک خوانو نوشت. 2. استفاده ازبرنامه های نرم‌افزاری مانند بازیابی و فایل نویسی تا سرعت سیستمرا افزایش دهند.

ژاپن در حال ساخت سریع ترین ابر رایانه دنیا
مانند اکثر ابعاد تکنولوژی در ساخت ابر رایانه ها نیز رقابت پیوسته ای بین کشورهای صاحب این تکنولوژی وجود داشته است.ابر کامپیوتر ها رایانه هایی با قدرت پردازش بسیار بالا هستندکه برای کارهای حجیم محاسباتی نظیر فیزیک کوانتوم،پیش بینی هوا، مدلینگ مولکولی و ده ها مورد دیگر به کار گرفته می شوند. ژاپن در حال ساخت ابر رایانه ای است که قدرت پردازش آن با یک میلیون کامپیوتر برابری کرده و در نوع خود سریع ترین در دنیا می باشد. ژاپن با ساخت این رایانه به سلطه ۶ ماهه چین در این زمینه پایان داد و خود لقب دارنده سریع ترین ابر رایانه دنیا را تصاحب کرد.این رایانه با نام ” K Computer ” توسط شرکت فوجیتسو ساخته شده و ۳ برابر از سریع ترین ابر رایانه پیشین سریع تر است.این رایانه می تواند در عرض یک ثانیه ۸ کوادریلیون محاسبه را به انجام برساند.کوادریلیون یعنی یک به توان ۱۵ و به اصطلاح کامپیوتری این دستگاه ۸.۵ پتا فلاپ سرعت دارد.

سریع ترین ماشین محاسباتی گذشته Tianhe-1A نام داشت که سرعت آن به ۲.۵۰۷ پتافلاپ می رسید.چین با ساخت آن با پیشی گرفتن از رقبای آمریکای در صدر لیست ابر رایانه ها قرار گرفته بود.مختصصان ،توسعه K Computer ژاپنی که سرعت آن از جمع سرعت پنج رقیب نزدیک به خود ، بیش تر است را جهشی عظیم و رو به جلو در دنیای تکنولوژی قلمداد کرده اند.ژاپن بعد از صرف ۱.۲ میلیارد دلار برای توسعه این ابر رایانه بعد از ۷ سال به صدر جدول ابر رایانه ها باز می گردد. K Computer در محلی با شرایط جوی تحت کنترل و در یک فضای انبار مانند نگه داری می شود.مجموعه K Computer شامل ۶۷۲ اتاقک با تعدادی بسیاری زیادی برد الکترونیکی و تقریبا ۷۰هزار پردازنده می شود.انرژی موردنیاز این مجموعه با میزان انرژی مورد نیاز ۱۰ هزار خانه برابری میکند.با این حال مسئولان بازده انرژی این دستگاه را مناسب می دانند.نگه داری سریع ترین ابر رایانه دنیا سالانه ۶ میلیون یورو خرج خواهد داشت. انتظار می رود کاربردهای این ابر رایانه تاثیرات به سزایی در تحقیقات آب و هوایی جهانی ، هواشناسی ، پیش بینی فجایع طبیعی و پزشکی داشته باشد.هم اکنون ایالات متحده آمریکا ۵ دستگاه از ۱۰ ابر رایانه سریع دنیا را در اختیار دارد،سهم چین و ژاپن هر کدام ۲ دستگاه و فرانسه یک دستگاه می باشد. پیشوند K در این ابر رایانه از واژه ژاپنی Kei به معنای ۱۰ کوادریلیون گرفته شده است.این دستگاه توانایی پردازش ۸.۱۶۲ کوادریلیون محاسبه در یک ثانیه را داراست.سیستم کنونی از ۶۸,۵۴۴ پردازنده ۸ هسته ای SPARC64 VIIIfx که در ۶۷۲ اتاقک تعبیه شده اند بهره می برد.تا مجموعا ۵۴۸,۳۵۲ هزار هسته پردازنده را تشکیل دهند.شایان ذکر اینکه این ابر رایانه هنوز در دست ساخت می باشد و در نوامبر ۲۰۱۲ با ۸۶۴ اتاقک پردازش افتتاح خواهد شد.(اطلاعات از ویکی پدیا) بخش های مختلف این کامپیوتر را خودتان بررسی کنید: ( اینجا ) با فن آوری سوپرکامپیوترها Super Computer یا کامییوتر بزرگ موسوم به ابر رایانه همراه شویم

شاید نام سوپرکامپیوترها Super Computer یا کامییوتر بزرگ موسوم به ابر رایانه را بارها شنیده اید به خصوص هنگام مسابقه قهرمان روسی شطرنج که بارها در جهان پخش شد؛ یا اینکه پیش بینی وضع آب وهوا توسط ابر رایانه سازمان هواشناسی جهانی محاسبه می شوند. در مجموع ابر رایانه ؛ سوپرکامپیوترها Super Competer یا کامییوتر بزرگ رایانه ای است، که در زمان معرفی از نظر ظرفیت پردازش و به خصوص سرعت محاسبه ازدیگر ماشین ها قوی تر باشد. اولین ابر رایانه ها در دهه ی ۱۹۶۰به طور عمده در موسسه اطلاعات کنترل (CDC) توسط سیمور کری Seymour Cray طراحی شد. کری تا دهه ی ۱۹۷۰ زمانی که برای تاسیس شرکت خود پژوهشکده کری, از آن جدا شد آنرا هدایت می کرد. ابـــــرکامپیوترهایـــــی کـه دارای ســـــرعت محاسباتی بسیــــار بالایی هستنـــــد، تولید انبـــــوه نمی‌شونــد؛ یعنی از آنها معمـــولا یک عدد یا نهایتـــــا تعداد معـــــدودی ساختـــــه می‌شـود. در هـــر صورت قبل از ساخت یک ابــرکامپیوتر، ابتــدا مراحل طراحی انجام می‌شود و بعد از پیدا کـــــردن خریـــــدار، بنا به در خواست او مـــــراحل ســـــاخت طی خواهد شد. همچنیـن بنا به در خواست خریدار، کارخانه سازنده ممکـــــن است تغییراتی روی سخت‌افـــــزار و نرم‌افزار‌های سیستم انجام دهد تا دقیقا با نیازهای خریدار مطابقت کند. با فن آوری سوپرکامپیوترها Super Computer یا کامییوتر بزرگ موسوم به ابر رایانه همراه شویم
تعریف ابرکامپیوتر super computer از واژه ابرکامپیوتر super computer برای معرفی کامپیوترهایی استفاده می‌شود که سرعت محاسباتی آنها خیلی بالاتر از سرعت محاسباتـــــی کامپیوترهـــــای معمولـــــی (PC) است. معمــــولا تعداد محاسباتی کـــه این نوع کامپیوترها در یک ثانیه انجام می‌دهند، در حــد ترافلاپ است؛ بدین معنی که می‌توانند ۱۲^۱۰ ‌عملیـات ریاضی را در هر ثانیـــــه روی داده‌هـــــایی که با قرارداد نقطه اعشار شناور (floating-point operation) ‌ذخیره شده‌انـــــد، انجام دهند. این رقم در مورد کامپیوترهای معمولی در حد مگافلاپ (۶^۱۰ عملیات) تـــــا گیگافلاپ (۹^۱۰‌عملیات) در یک ثانیـــــه است. علاوه بر بالا بودن سرعت اجرای دستورالعمل‌ها، ابرکامپیوترها از حافظه‌های اصلی و جـــــانبی بزرگی نیـــــز برخوردارند. حافظه RAM ‌و هارددیسک ‌ابـــــرکامپیوتر‌ها حجمـــــی در محدوده ترابایت دارند، در حالـــــی که معمولا حافظه RAM کامپیوتر‌های معمولی کمتر از یک گیگا بایت ‌بوده و ظرفیت هارددیسک‌های آنها تا مرز ۱۲۰ گیگا بایت می‌رسد. ابـــــرکامپیوترهایـــــی کـه دارای ســـــرعت محاسباتی بسیــــار بالایی هستنـــــد، تولید انبـــــوه نمی‌شونــد؛ یعنی از آنها معمـــولا یک عدد یا نهایتـــــا تعداد معـــــدودی ساختـــــه می‌شـود. در هـــر صورت قبل از ساخت یک ابــرکامپیوتر، ابتــدا مراحل طراحی انجام می‌شود و بعد از پیدا کـــــردن خریـــــدار، بنا به در خواست او مـــــراحل ســـــاخت طی خواهد شد. همچنیـن بنا به در خواست خریدار، کارخانه سازنده ممکـــــن است تغییراتی روی سخت‌افـــــزار و نرم‌افزار‌های سیستم انجام دهد تا دقیقا با نیازهای خریدار مطابقت کند.
سوپرکامپیوترها Super Computer یا کامییوتر بزرگ شاید نام سوپرکامپیوترها Super Computer یا کامییوتر بزرگ موسوم به ابر رایانه را بارها شنیده اید به خصوص هنگام مسابقه قهرمان روسی شطرنج که بارها در جهان پخش شد؛ یا اینکه پیش بینی وضع آب وهوا توسط ابر رایانه سازمان هواشناسی جهانی محاسبه می شوند. در مجموع ابر رایانه ؛ سوپرکامپیوترها Super Competer یا کامییوتر بزرگ رایانه ای است، که در زمان معرفی از نظر ظرفیت پردازش و به خصوص سرعت محاسبه ازدیگر ماشین ها قوی تر باشد. اولین ابر رایانه ها در دهه ی ۱۹۶۰به طور عمده در موسسه اطلاعات کنترل (CDC) توسط سیمور کری Seymour Cray طراحی شد. کری تا دهه ی ۱۹۷۰ زمانی که برای تاسیس شرکت خود پژوهشکده کری, از آن جدا شد آنرا هدایت می کرد. üابر رایانه ها برای کارهایی که به محاسبات زیاد و دقیق نیازمند است به کار می رود. üاز جمله: پیش بینی وضع هوا , تحقیقات آب و هوایی ، نمونه سازی مولکولی محاسبه ی ساختار ها و خصوصیات ترکیب های شیمیایی، درشت مولکول های زیستی، بسپار ها, و بلور ها، شبیه سازی های فیزیکی مانند شبیه سازی هوا پیما در تونل باد، شبیه سازی انفجار جنگ افزار های هسته ای و تحقیقات در مورد جوش هسته ای ، رمز گشایی و مانند آن استفاده می شود. üابر رایانه وسیله ای برای تبدیل مسایل محاسبه ای به مسایل ورودی و خروجی است. ابر رایانه رایانه ای است که در زمان معرفی از نظر ظرفیت پردازش و به خصوص سرعت محاسبه ازدیگر ماشین ها قوی تر باشد.
üاولین ابر رایانه ها در دهه ی ۱۹۶۰به طور عمده در موسسه اطلاعات کنترل (CDC) توسط سیمور کری Seymour Cray طراحی شد. کری تا دهه ی ۱۹۷۰ زمانی که برای تاسیس شرکت خود پژوهشکده کری, از آن جدا شد آنرا هدایت می کرد. کری بعدها با طرح های جدید خود بازار ابر رایانه را در دست گرفت و تا ۲۵ سال (۱۹۶۵ ۱۹۹۰) بی رقیب ماند. üدر دهه ی ۱۹۸۰به موازات تولید یک دهه قبل تر کامپیوتر کوچک ها شمار زیادی از رقیبان کوچکتر وارد بازار شدند اما بسیاری از آنها در" رکود بازار ابر رایانه ها" ی اواسط دهه ی ۱۹۹۰ ناپدید شدند. امروزه ابر رایانه ها طرح های یک بار تولید شونده هستند که توسط شرکت های "سنتی" مانند IBM و HP طراحی می شوند. این شرکت ها بسیاری از شرکت های دهه ی ۱۹۸۰ را برای استفاده از تجاربشان خریداری کردند، هر چند در طراحی ابر رایانه ها موسسه ی کری متخصص تر است . üمعنای کلمه ی ابر رایانه تا حدی متغیر است , و ابر رایانه های امروزی فردا دیگر کاربردی نخواهند داشت، همانگونه که از کولاسوس (Colossus)، اولین رایانه ی الکترونیکی برنامه دار رقمی دنیا، که طی جنگ جهانی دوم رمز های آلمانی ها را می شکست- پیدا است. ماشین های اولیه ی سی دی سی (CDC) صرفاً پردازنده های منفرد پر سرعتی بودند که تا ده برابر سریع تر از سریع ترین ماشین هایی که توسط دیگر شرکت ها معرفی شده بودند کار می کردند.

یک تحول در ابر رایانه در دهه ی ۱۹۷۰ بیشتر ابر رایانه ها برای استفاده از پردازنده ی برداری طراحی می شدند و بسیاری از بازیگر های تازه کار برای ورود به بازار پردازنده هایی از این نوع را با قیمت ارزان تر عرضه می کردند. در دهه های ۱۹۸۰و ۱۹۹۰ پردازنده های برداری جای خود را به سیستم های پردازش موازی فشرده با هزاران سی پی یو (CPU) ساده ای داد که برخی از آنها واحد های غیر مرسوم و برخی طرح های متداول و سنتی بودند. امروزه طرح های موازی بر پایه ی ریز پردازنده های RISC " غیر مرسوم" مانند PowerPC یا PA_RISC قرار دارند.

تکنولوژی ساخت ابرکامپیوترها super computer پردازنده هایی که در ابرکامپیوترها استفاده می‌شوند، از معماری RISC (مخفف Reduced Instruction Set Computer ) بهره می‌برنـــــد. هزاران پردازنـــــده از این خانواده در یک ابـــــرکامپیوتر به‌صورت مـــــوازی پردازش داده‌ها را انجام می‌دهند. چون در این نوع کامپیوترها پردازنده‌ها به صورت موازی کار می‌کنند، اصطلاح کامپیوترهـــــای موازی (Parallel Computer) نیـــــز در مورد آنها به کار می‌رود. البتـــــه نمی‌توان گفت کـــــه هـــــر کامپیوتر موازی یک ابرکامپیوتر نیز هست.
ابزار های نرم افزاری ابزار های نرم افزار ی پردازش توزیعی، API های استاندارد از جمله MPI و PVM و راه حل های نرم افزاری متکی بر منبع باز مانند Beowulf و openMosix، که کار ساخت نوعی از " ابر رایانه های مجازی" با استفاده از مجموعه های ایستگاه کار ها و خدمتگذار های عادی را تسهیل بخشید، را شامل می شود. فن آوری هایی مانند Rendezvous راه تولید خوشه های رایانه های ویژه را هموار ساخت. یک نمونه، تابع تفسیر توزیعی در برنامه کاربردی ترکیبیApple ۰۳۹;s Shake ست. رایانه هایی که از نرم افزار Shake استفاده می کنند کافی است فقط در شبکه در مجاورت یک دیگر باشند تا به طور خود کار منابع همدیگر را پیدا و مورد استفاده قرار دهند. در حالی که هنوز هیچ کس خوشه رایانه ی ویژه ای ای بهتر از ابر رایانه های سال گذشته نساخته است فاصله ی بین رایانه های رومیزی، یا حتی لپ تاپ ها و ابر رایانه ها در حال ناپدید شدن است و این احتمال وجود دارد که این روند با افزایش پشتیبانی توکار برای همسانی(parallelism) و پردازش توزیعی در سیستم عامل های رایانه های رومیزی تداوم یابد. یک زبان برنامه نویسی آسان برای ابر رایانه ها مبحث تحقیقاتی باز و وسیعی را در علم رایانه به جا ی می گذارد .
‌کاربرد ابرکامپیوترها super computer بـــــا توجه بـــــه توان محاسباتی ابرکامپیوترهـــــا، آنها عمدتـا در حل مسائلی که از درجه پیچیدگی بالایی برخـــــوردار بوده و محاسبات زیـــــادی را لازم دارند، به کار گرفتـــــه می‌شوند. از جملــه این موارد می‌توان به انجام شبیه‌سازی‌ها در شاخه‌های مختلف علوم اشاره کرد؛ فرضـــــا در نجوم برای محاسبات کهکشانـــــی و یا چگونگی به‌وجـــــود آمـــــدن ستارگـــــان، در فیـــــزیک برای شبیه‌سازی نحوه شکافته شدن هستـــــه اتم‌ها و غیره کاربـــــرد دارند. علاوه بر اینها، ابرکامپیوتر‌ها در صنعت فیلم‌سازی نیز جهت سـاخت انیمیشن‌ها و در اقتصـــــاد بـــــرای مدیریت سهـام در بـــــورس مـورد استفـــــاده قرار می‌گیرند.
انواع دیگر از کاربرد ها ابر رایانه ها
ابر رایانه ها برای کارهایی که به محاسبات زیاد و دقیق نیازمند است به کار می رود از جمله: پیش بینی وضع هوا , تحقیقات آب و هوایی ( که شامل گرم شدن جهانی می شود)، نمونه سازی مولکولی (محاسبه ی ساختار ها و خصوصیات ترکیب های شیمیایی، درشت مولکول های زیستی، بسپار ها, و بلور ها، شبیه سازی های فیزیکی ( مانند شبیه سازی هوا پیما در تونل باد، شبیه سازی انفجار جنگ افزار های هسته ای و تحقیقات در مورد جوش هسته ای )، رمز گشایی و مانند آن. موسسه های نظامی و علمی از بزرگترین مشتری ها می باشند.

سریع‌ترین ابرکامپیوتر‌ها بر حسب آماری که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، در بین ۵۰۰ کامپیوتر سریع در دنیـــــا، کامپیوتر Asci White SP Power۳‌ســـــاخت شرکت IBM در رتبه اول قـــــرار گرفت. این کامپیوتر با فرکانسی معادل ۳۷۵ میلیون سیکل در ثانیه (Mhz ۳۷۵) و ۸۱۹۲ پردازنده، تـــــوان محاسباتی ۷۲۲۶ گیگا فلاپ را دارا است. معمولا سنجش سرعت پردازش این کامپیوترهـــــا بـــــا بسته نرم‌افزاری Linpack صورت می‌گیرد. ایـــــن نرم‌افزار که در دهه ۷۰ میلادی بـــــرای زبان برنامه نویسی Fortran ‌طراحی و نوشته شد، حاوی روتین‌هایی برای حــل معادلات ‌خطی و سیستم‌هـای معادلاتـــــی است. در اوایل دهه ۹۰ میلادی بسته نرم‌افزاری LApack ‌که کامل‌تر از Linpack بود، به بازار عرضه شد. در حـــــال حاضـــــر کامپیوتـــــر Asci White SP Power۳‌در یک لابراتوار امریکایـــــی جهت انجام آزمایشـــــات ذرات فیزیکی به کار گرفته شده است. البته با گذشت زمان، ابرکامپیوترهای سریع‌تری نیز عرضه شده‌انـــــد که در ماه‌هـــــای اخیـــــر، کامپیوتر Blue Gen شرکت IBM از نظر سرعت در رتبه نخست قرار داشته است.
طبقه‌بندی ابرکامپیوترها از نظر معماری عملا همه ابر کامپیوترها در کلاس کامپیوترهایی با معماری MIMD (مخفف Multiple Data Stream و Multiple Instruction Stream ) قرار دارند. در این طبقه که درواقع زیر مجموعه‌ای از کامپیوتر‌های موازی محسوب می‌شوند، تعداد زیادی پردازنده به طور همزمان، دستورالعمل‌های مختلف را روی مجموعه داده‌هـــای مختلف اجرا می‌کنند. ‌ نکته قابل ذکر آنکه بین سیستمی با چندین پردازنده که یک یـا چند فرآیند ( برنامه) را به طور پشت سر هم اجـــــرا می‌کند و یک سیستم موازی شامل چندیـــــن پردازنده کـــــه اجرای برنامه‌هـــــا را به طور همزمان انجام می‌دهند، تفاوت‌هــای اساسی وجود دارد. در هر دو سیستم، پردازنده‌هـــــا می‌توانند حافظه اصلی مشترکـــــی را به کار ببرند و یا دارای حافظه اصلی مختص به خود باشند.
رقبای ابرکامپیوترها super computer رقیب ابرکامپیوترهای امروزی تنها نسل‌های بعدی این کامپیوترها نیستنـــــد بلکــه کلاسترهـــــا Clusters نیـــــز رقیب ابرکامپیوترها محســـــوب می‌شونـــــد. کلاسترها در واقع کامپیوترهای معمولی هستند (مانند ایستگاه‌های کاری) که بـــــه همدیگر متصل شده‌اند. همچنیـن پردازش شبکه‌ای (Grid Computing) که عبارت است از انجـــــام محاسبات توزیع‌شـــــده توسط کامپیوترهایـــــی کـــــه با استفاده از شبکـــــه جهانی اینترنت به یکدیگر متصل بــوده و تبادل اطلاعـــــات می‌کننـــــد نیـــــز از دیگـــــر فنـــــاوری‌‌هـــــای رقیب بـــــرای ابرکامپیوترها به حساب می‌آیند. این نوع پردازش در انفورماتیک بـــه (Wrold Wide Grid (WWG معروف است.
WWG در واقع پروژه‌ای چند ملیتی است که مطالعات آن از اوایل سال ۲۰۰۱ توسط اتحادیه اروپا آغاز شد. هـدف این پروژه آن است که دانشمندان دنیا بتواننـــــد به منابع اطلاعاتی در سراسر جهـــــان دسترسی داشته و انجام محاسباتی را که در مراکـز محل کار خود ممکن نیست، روی کامپیوترهـای مراکز علمـــــی در جاهـــــای دیگر جهان انجام دهنـــــد. در این پروژه چندین مرکز علمی اروپایی از کشورهای فرانسه، ایتالیا، هلند و انگلستـــــان و همیـــــن‌طور ۱۵ موسســـــه از کشورهای مختلف اروپـــا شرکت داشته و حدود ۲۰۰ دانشمنـــــد در طراحـــــی و ایجـــــاد WWG با هم همکاری می‌کنند

کنترل کننده IDE :



رسانه های ذخیره سازی یکی از بخش های مهم در کامپیوتر محسوب می گردند. اهمیت موضوع فوق به نوع استفاده از کامپیوتر بستگی نداشته و همواره رسانه های ذخیره سازی اطلاعات ، دارای جایگاه خاص خود در کامپیوتر بوده و خواهند بود. در اغلب کامپیوترهای شخصی از یکی از دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات زیر استفاده می گردد.( معمولا" در یک سیستم بیش از یک مورد استفاده گردد )

  • فلاپی درایو
  • هارد درایو
  • CD-ROM درایو
معمولا" هر یک از دستگاه های فوق از طریق یک واسط ( اینترفیس ) با نا م IDE ) Integrated Drive Electronics) به کامپیوتر متصل می گردند.اینترفیس IDE یک روش استاندارد برای اتصال ( ارتباط) یک دستگاه ذخیره سازی به کامپیوتر است .شکل زیر هارد را بمراه برد کنترلی مربوطه در کنار یکدیکر نشان می دهد.

نحوه شکل گیری IDE :
IDE با هدف استاندارد کردن استفاده از هارد ( هارد درایو ) در کامپیوترها ایجاد شده است . نکته مهم در رابطه با IDE تلفیق( در کنار هم قرار دادن ) هارد ( هارد ، درایو ) و کنترل کننده با یکدیگر است . کنترل کننده یک برد الکترونیکی بهمراه مجموعه ای از تراشه ها است که نحوه ذخیره و بازیابی اطلاعات بر روی هارد دیسک را مشخص می نماید. اغلب کنترل کننده ها دارای حافظه اختصاصی خود بوده که از آن بعنوان یک بافر و در جهت افزایش کارآئی عملکرد هارد دیسک استفاده می گردد.

قبل از مطرح شدن IDE ، کنترل کننده ها و هارد دیسک ها از یکدیگر جدا بودند. در چنین مواردی همواره این احتمال وجود داشت که کنترل کننده تولیده شده توسط یک شرکت با هارد دیسک تولیده شده توسط شرکت دیگر، با یکدیگر مطابقت نداشته و قادر به کار در کنار یکدیگر نباشند! وجود فاصله بین کنترل کننده و هارد خود عاملی برای کاهش کیفیت سیگنال مربوطه بوده که اثرات مستقیمی را در رابطه با کارآئی هارد دیسک بدنبال داشت .

در سال 1984 کامپیوترهای شخصی AT را با ویژگی های منحصر بفرد در معماری بکار گرفته شده عرضه شد. در معماری فوق از مجموعه ای اسلات برای افزایش کارت های سخت افزاری از نوع ISA)Industry Standard Architecture) استفاده بعمل آمد. گذرگاه (BUS) جدید قادر به ارسال داده بصورت شانزده بیت در هر لحظه بود.( گذرگاه های اولیه ISA قادر به ارسال داده بصورت هشت بیت در هر لحظه بودند) در معماری ارائه شده برای اولین بار از ترکیب درایو / کنترل کننده استفاده گردید. یک کابل، درایو/ کنترل کننده را به یک کارت ISA که به کامپیوتر متصل بود ، ارتباط می داد. تکنولوژی فوق را می توان نقطه شروع اینترفیس های ATA )AT Attachment ) در نظر گرفت .

در سال 1986 ، درایوهای IDE را معرفی شد. ایده درایوهای فوق از استاندارد ATA بود. بتدریج تکتولوژی IDE رایج و اغلب تولیدکنندگان برای تولید درایو / کنترل کننده از استاندارد فوق تبعیت کردند.
کنترل کننده ها، درایوها ، آداپتورهای میزبان :
اغلب بردهای اصلی (MotherBoard) بهمراه یک اینترفیس IDE عرضه می شوند. اینترفیس فوق را کنترل کننده IDE نیز می نامند.اینترفیس در خقیقت یک آداپتور میزبان ( Host Adapter) است . این بدان معنی است که آداپتور فوق شرایطی را فراهم می نماید که یک دستگاه به یک کامپیوتر ( میزبان ) متصل گردد. کنترل کننده بر روی بردی قرار دارد که به هارد متصل است .

در ابتدا هدف از طراحی اینترفیس IDE ، اتصال یک هارد به کامپیوتر بود ولی بتدریج بعنوان یک اینرفیس جامع و کامل برای اتصال دستگاه های دیگر نظیر : فلاپی و CD-ROM نیز مورد توجه و استفاده قرار گرفت .
کابل :
دستگاه های IDE از یک کابل ریبونی برای ارتباط با یکدیکر استفاده می نمایند. در این نوع کابل نمام سیم های مورد نظر بصورت تخت و در کنار یکدیگر قرار می گیرند. این نوع ریبون ها دارای 40 و یا 80 سیم می باشند. ابتدا و انتهای کابل های فوق از یک کانکتور خاص استفاده می گردد. در فسمت میانی کابل فوق از یک کانکتور دیگر نیز استفاده می گردد . مجموع طول کابل فوق نمی تواند از 18 اینچ ( 46 سانتیمتر) بیشتر باشد.فاصله بین اولین کانکتور ( یک سر کابل ) و کانکتور دوم ( میانی ) حداکثر 12 اینج و فاصله دومین کانکتور تا کانکتور سوم ( سر دیگر کابل ) حداکثر 6 اینچ است . رعایت فواصل فوق ، پیوستگی سیگنال را بدنبال خواهد داشت . سه کانکتور فوق دارای رنگ های متمایزی بوده و به دستگاه های خاصی متصل خواهند شد.

  • کانکتور آبی برای اتصال به برد اصلی
  • کانکتور مشکی برای اتصال به درایو اولیه (Master)
  • کانکتور خاکستری برای اتصال به درایو ثانویه (Slave)

    در یک طرف کابل فوق یک نوار وجود دارد. نوار فوق اعلام می کند که سیم موجود در آن سمت ، به پین شماره یک متصل است . سیم شماره 20 به جائی متصل نخواهد بود.( در محل فوق پینی وجود ندارد) از محل پین فوق برای اطمینان از اتصال کابل به درایو مورد نظر استفاده می گردد. شکل زیر یک کانکتور کابل IDE را نشان می دهد.
یک اینترفیس IDE ، قادر به حمایت از دو دستگاه است . اکثر بردهای اصلی دارای دو اینترفیس می باشند ( اولیه و ثانویه ) در این حالت می توان حداکثر چهار دستگاه IDE را استفاده کرد.با توجه به اینکه کنترل کننده و درایو از یکدیکر متمایز ( جدا ) می باشند، عملیات کنترلی اضافه ای بمنظور تشخیص دستگاه ارسال کننده اطلاعات وجود نخواهد داشت. شکل زیر اینترفیس های اولیه و ثانویه موجود بر روی یک بر دصلی را (ازنمای نزدیک) نشان می دهد. بمنظور اتصال دو درایو به یک کابل IDE ، از یک نوع پیکربندی خاص با نام " Master " و " Slave " استفاده می کند.با استفاده از پیکربندی فوق یک کنترل کننده درایو قادر به اعلام زمان ارسال اطلاعات توسط درایو دیگر برای کامپیوتر است . در چنین حالتی درایو Slave درخواستی را برای درایو Master ارسال تا اطمینان حاصل نماید که آیا Master در حال ارسال اطلاعات است یا خیر؟ در صورتیکه Master بیکار باشد به Slave اعلام تا عملیات ارسال داده توسط وی آغاز گردد. در صورتیکه درایو Master در حال ارسال اطلاعات باشد به Slave اعلام می گردد که می بایست در انتظار بوده تا زمانیکه عملیات ارسال داده توسط Master به اتمام رسیده و به Slave اعلام گردد.

از پین شماره 39 کانکتور برای تشخیص اتصال درایو Slave استفاده بعمل می آید. پین فوق حامل یک سیگنال خاص بمنظور تشخیص حضور درایو Slave است . سیگنال فوق Drive Active/Slave Present )DASP) نامیده می شود. توصیه می گردد درایوMaster به کانکتور انتهائی کابل متصل و Jumper مربوطه به هارد در وضعیت Master قرار گیرد. Jumper مربوط به درایو دوم را در حالت Slave قرار داده و آن را به کانکنور میانی کابل متصل نمائید. کنترل کننده ها بمنظور تشخیص Master و یا Slave بودن یک درایو از Jumper های تنظیم شده استفاده خواهند کرد. هر درایو قابلیت Master شدن و یا Slave بودن را دارا است .در صورتیکه صرفا" یک درایونصب شده باشد می بایست درایو فوق بصورت Master باشد.