تعدادی از گنج نامه ها به شرح زیر است: گنج نامه الوان هندی ، گنج نامه
احمد وزیر ، گنج نامه ملاصدرا ، گنج نامه قائم مقام فرهانی ، گنج نامه
میرزا مکتب خان تبریزی ، گنج نامه باگواس و گنج نامه شیخ بها (که به دو خط
شجر ایستاده و شجر خوابیده نوشته شده است). همچنین موبدان قبل از اسلام
همگی دارای گنج نامه بوده اند. چون همگی آنها در زمان خودشان امانت دار
بوده اند و از اموال مردم حفاظت میکردند. موبدان خود به دو قسمت تقسیم
میشوند. اول موبد که اموال مردم نزد آنها به امانت گذاشته میشده است. و
موبد موبدان که از اموال درباریان و پادشاهان حفاظت میکردند و نقش امین و
کاتب شاهان را نیز بر عهده داشتند.
رئیس دزدان پس از مدتی تفکر، نقشه ای به نظرش میرسد: او به زیر درخت A
میرود و فاصله ی آنرا تا درختB با قدم میشمارد و وقتیکه به درخت B میرسد،
نود درجه به راست میپیچد و همان اندازه راه میرود تا به نقطه یE میرسد. در
اینجا نیزه ای در زمین فرو میکند.
باز به زیر درخت A بر میگردد و این بار فاصله ی آنرا تا درخت C با قدم
میشمارد و وقتیکه به درخت C میرسد نود درجه به چپ میپیچد و همان اندازه
راه میرود تا به نقطه یF میرسد.
انسان در طول تاریخ اجتماعات به اشکال گوناگون مردگانش را دفن کرده
است. شکل‌هایی از تدفین وجود دارد که با هنجارهای فرهنگ ایرانی واسلامی ما
ناهمخوان است. با این حال نباید فراموش کرد که ملت‌هایی هم هستند که فرهنگ
تدفین ما را نمی‌پسندند. دراین میان اما مرگ بی‌پرواترین و صریح‌ترین
سویه‌ی زندگی و یک واقعیتِ مسلم است. به این جهت یکی از مشکلات انسان‌ها
همواره این بوده است که مردگان‌شان را چگونه و کجا دفن کنند.