آقاسید رضا هاشمیان بجنوردی
(ت 1280ش – م 1354ش)
سید رضا هاشمیان در ماه حوت ( اسفند) 1280 در روستای خراشا از توابع جاجرم دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران کودکی و نوجوانی در خراشا، جهت تحصیل علوم دینی عازم شهر بجنورد شد و مراحل آغازین فراگیری علوم شرعی از جمله مقدمات فقه، اصول و ادبیات را نزد دایی خود میرزا عبدالحی که از علمای شناخته شده بود فرا گرفت. سپس برای تکمیل مدارج علمی به مشهد مقدس رفت و از درس علمای بزرگ حوزه علمیّه مشهد، همچون آیت الله حاج حسین قمی مجتهد بزرگ عصر پهلوی اول ، آقازاده خراسانی و عارف و ادیب برجسته ،ادیب نیشابوری بهره ها برد. سید رضا هاشمیان نزدیک به بیست سال در مشهد مقدس اقامت داشت و در این مدت خود در ردیف بزرگان حوزه علمیه مشهد درآمد و طلاب زیادی در مجلس درس وی حضور یافتند و به فراگیری علوم شرعی پرداختند.
فروشگاه گنج یابی، آموزش دفینه و زیر خاکی... کلیک کنید
در سال 1314 ش به منظور ملاقات ادیب بجنوردی که در ایام کفالت اداره معارف اصفهان را به عهده داشت به آن شهر رفت و مصاحبت با علمای اصفهان به ویژه آشنایی با آیت الله حاج رحیم ارباب ، نقش زیادی در اقامتش در اصفهان داشت. استاد سید رضا هاشمیان در سال 1316 ش در اداره تصفیه پنبه که جنبه ملّی داشت مدتی مشغول به کار شد. پس از انحلال این اداره در سال 1325 ش تصدی دفتر اسناد رسمی ریزلنجان از توابع اصفهان (زرّین شهر فعلی) را عهده دار شد. بنا به دستور آیت الله العظمی سیّد ابوالحسن اصفهانی، همزمان تدریس در حوزه علمیّه ریزلنجان را که تازه تاسیس شده بود، آغاز کرد و مدت 11 سال تا زمان عزیمت به تهران، طلاب زیادی را تربیت کرد که بعدها تعدادی از آنان وارد دانشگاه شدند و یا در سلک روحانیت درآمدند و به تدریس و تبلیغ علوم دینی پرداختند.
سید رضا هاشمیان از آیت الله نائینی اجازه اجتهاد دریافت کرد و دوره های عالی فقه، اصول، ادبیات، منطق و فلسفه را مکرر تدریس کرده است. بنا به درخواست گروهی از دوستانش در سال 1336 ش به تهران عزیمت کرد و در دانشکده معقول و منقول (الهیّات) به تدریس و تحقیق مشغول شد. در زمان تدریس در دانشگاه، گذشته از مراتب بالای علمی، فضائل و خصائل اخلاقی و رفتار انسانی وی مانند فروتنی و تواضع، تقوی و پاکدامنی، امانت، عطوفت و از همه مهم تر صبر و شکیبایی اش در مصائب مورد اذعان همگان بود.
سید رضا هاشمیان برادر سید مرتضی رضوی نژاد مشهور به عارف بجنوردی، شاعر برجسته و عارف شوریده بود. وی در سالهای آخر زندگی و پس از مرگ برادرش عارف بجنوردی، اقدام به گردآوری اشعار و دیوان عارف کرد و حدود یک سال و اندی تمام توان خود را بر سر آن نهاد و گردآوری اشعار عارف بجنوردی را به انجام رساند. این عالم و فاضل برجسته سرانجام در روز 29 بهمن 1354 پس از هفتاد و چهار سال زندگی و تلاش علمی و عارفانه چشم از جهان فروبست.
سید رضا هاشمیان از طبع شعری برخوردار بود و در حدود 200 بیت شعر سروده است . برای نمونه، در مقام پاسخ گویی به قصیده «کمالیّه» حاج میرزا حبیب خراسانی از شاعران معروف معاصر خراسان، چنین سروده است :
ساقیا ز آن باده پیمان کن کمال این است و بس بزم ما را شاد و خندان کن کمال این است و بس
خیز در جام بلوری زیر یاقوت روان زنده جان ز آن آب حیوان کن کمال این است و بس
خانه تن شد حجابی از ملاقات حبیب سعی کن این خانه ویران کن کمال این است و بس
احمد معراج جان می باش ای صاحب نظر در سمای عشق جولان کن کمال این است و بس
چون پس از اشفتگی آمد نجات و سروری تا توانی دل پریشان کن کمال این است و بس
عالم طبع و طبیعت ظلمت است و سوی نور سرعتی چون پورعمران کن کمال این استع و بس
جمله ناسوتیان چون باطلند و آفلند رو خلیل آسا بجانان کن کمال این است و بس
از فضای قدس حق عبدی اطعنی گوش کن زین ندا روشن دل و جان کن کمال این است و بس
تا به کی چون ذرّه در اطراف عالم در تکی وصل با خورشید رخشان کن کمال این است و بس
گر تو را باشد هوای سلطنت بر انس و جان بندگی شاه مردان کن کمال این است و بس
آرزوی جنّت عقبی بدنیا گر کنی خدمت شاه خراسان کن کمال این است و بس
خوشه ای از خرمن فیضش بچین ای هاشمی نعمتت را شکر یزدان کن کمال این است و بس
(عارف بجنوردی، 1360، صص 12 به بعد، آقاملایی، 1389، صص 407 به بعد.)
سید رضا هاشمیان بجنوردی ,هاشمیان بجنوردی ,خراسان شمالی, خراشا, جاجرم, بجنورد, مشاهیر, مفاخر, بزرگان
