تدفین مردگان در عهد باستان
شکی نیست که پس از
مرگ، برای جلوگیری از به وجود آمدن بیماری‌های مختلف جسد متوفی
باید به نحوی از بین برده شود. به این علت مکان‌هایی برای از بین
بردن جسد به وجود می‌آیند که عمدتا گورستان نام می‌گیرند. نحوه
تدفین نشان از فرهنگ و عقاید هر ملتی دارد. مثلا در کشور هندوستان
بطور عمده اجساد سوخته می‌شوند، در کشور ژاپن نیز همینطور. در اکثر
کشورها، اجساد در داخل زمین دفن می‌شوند. دو روش دفن کردن و
سوزاندن، روش‌های رایج در از بین بردن اجساد هستند. محل‌هایی که
اجساد در آنجا دفن می‌شوند گورستان نام می‌گیرد. این گورستان‌ها معمولا
چه در درون شهر و چه بیرون از آن، نشان از وجود زندگی در مقطعی
خاص دارند. امروزه گورستان در خارج از شهر و در مجاورت آن ساخته
می‌شود مانند بهشت‌زهرا که نزدیک شهر تهران برای ساکنان آن ساخته
شده است. البته مزارهایی نیز به صورت پراکنده در کنار امامزاده‌ها،
مثل امامزاده طاهر یا گورستان‌های کوچکتر مانند گورستان ظهیرالدوله یا
ابن‌بابویه نیز در داخل شهر دیده می‌شوند که شاید روزگاری در حومه
آن قرار داشته‌اند اما به مرور در اثر بزرگ شدن تدریجی، در محوطه
داخلی شهر قرار گرفته‌اند.