ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
علی (ع) گفت: رسول اکرم (ص)
روزی فرمود: یا علی خواهی تو را چیزی آموزم که اگر خلق هفت آسمان و زمین
جمع گردند نتوانند به تو بدی و آسیبی رسانند و هیچ کس بر تو ظفر نیابد.
گفتم: بلی. فرمود: هفت آیه در قرآن است آن را این گونه بر خود بخواند و
بدم. اول: از پیش رو، دوم: پشت سر، سوم: بالای سر، چهارم: به سوی پایین،
پنجم: بر طرف راست، ششم: بر طرف چپ و هفتم بر تمام اعضاء. یا علی! هر کس
این هفت آیه را بخواند یا با خود دارد حق سبحانه و تعالی هفتاد هزار بدی را
از نامه عمل او دور کند و هفتاد هزار حور نامه عمل او نویسد و هفتادهزار
قصر در بهشت برایش بنا کند و هفتاد هزار حور و قصور و غلمان به او کرامت
فرماید و هفتاد هزار حله از حریر و دیبای بهشتی به او بپوشاند چنان که صفت
آنها را حق داند و دیگری نداند. یا علی! هر کس این هفت آیه را بخواند و به
خود بدمد اگر نزد امراء و حکام رود البته عزیز و مکرم باشد اگر چه بر او
خشم گرفته باشند، نرم گرداند. (و آن هفت آیه این است):
قُل لَنْ یُصیبَنا اِلاّ ما کَتَبَ اللهُ لَنا هُوَ مَوْلنا وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَّکَّلِ الْمُؤمِنُونَ.