محمد بن ابراهیم جاجرمی (م 613ش)
محمد بن ابراهیم بن الفضل سهلی جاجرمی در بامداد روز جمعه یازدهم رجب 613 در نیشابور چشم از جهان فروبست. از محمد بن ابراهیم جاجرمی در منابع به عنوان امام شافعی، فاضل متفنّن و مبرّز یاد شده است. وی برای کسب حدیث و طلب علم به نیشابور که مرکز فقهی و علمی آن زمان محسوب می شد ، رفت و در آن شهر اقامت گزید. پس از اتمام تحصیل به علم آموزی به دیگران و تالیف کتب دینی همت گماشت. محمد سهل جاجرمی کتاب کفایه را در فقه به رشته تحریر درآورد، همچنین کتاب ایضاح الوجیز (در دوجلد) را در تهذیب نفس و توصیه های اخلاقی نگاشته است. ابن خلکان در کتاب وفیات الاعیان درباره سهلی جاجرمی نگاشته است: « در دمشق خط او را بر کتابی بدیدم که احادیث مسطوره در مهذّب و لغات مشکله را شرح و جماعتی از فقهای نیشابور در بیست و چهارم ذوالحجه سال 612 ق آن را از وی شنیده بودند.»
(مدرس تبریزی، 1374، ج 1، ص 377، آقاملایی، 1389، ص 162.)
محمد جاجرمی, خراسان شمالی, بجنورد ,جاجرم, مشاهیر, مفاخر ,بزرگان
محمدجواد محمدنیا (ت 1341ش – م 1362ش)
سردار شهید محمدجواد محمدنیا فرزند رضا در سال 1341 شمسی در روستای گرمه در خانواده ای متوسط و مذهبی دیده به جهان گشود. در سن 7 سالگی به دبستان رفت ودرس را تا کلاس سوم راهنمائی در گرمه ادامه داد .بعد از آن به دلیل نبود دبیرستان در زادگاهش, تحصیل را ترک کرد در گرمه مشغول به کار شد . وی تا چند سال در کار کمک رانندگی فعالیت کرد. یکسال از جنگ گذشته بود که به گفته ی خودش: بر حسب وظیفه اسلامی و شرعی خود، به جبهه رفت. اولین باردر تاریخ 15/8/1360 با چند نفراز دوستان وهمرزمانش از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان بجنورد وبه صورت بسیجی داوطلب به جبهه حق علیه باطل رفت و در جبهه ی گیلانغرب مستقر شد .بعد از چند مدتی که درآنجا بودند عملیات غرور آفرین والفجر شروع شد و او در آن عملیات چون شیری خروشان درس گرفته از مکتب خونبار حسین با عشق شهادت پیروزمندانه ,به معرض نمایش گذاشت .بعد از اینکه 3 ماه ماموریتش به پایان رسید به مرخصی آمد.
سردار شهید محمدنیا به هدف خود رسیده بود، وی پس از بازگشت از جبهه های جنگ به خانواده اش گفت، دیگر من از جبهه جنگ به خانه نخواهم آمد، آنقدر با کفار بعثی می جنگم که همانند رهبرم حسین ابن علی(ع) در کنار یاران واقعی اسلام به شهادت برسم، دلم می خواهد در این هوای آزاد چون پرنده از قفس آزاد شده ، چشمم به این کوههای سر به فلک کشیده کردستان باشد وشربت شیرین شهادت را بنوشم. دوباره که به جبهه های جنگ تحمیلی برگشت آموزش دیده بانی را در سر پل ذهاب دید و تا مدتی به دیده بانی مشغول بود .وی با رصد و کشف نقاط حساس دشمن ضربات سنگینی به آنها وارد کرد. بعد از آن مسئولیت واحد دیده بانی منطقه جنگی گیلانغرب به او واگذار شد. دراین جبهه به نحو احسن ماموریت خود را انجام داد وهر روز حماسه ای می آفرید. بعد از مدتی فرماندهان تشخیص دادند که منطقه به آتش زیادی احتیاج دارد و وی را مامور به آوردن توپ های 203 و 155 میلی متری کردند. سردار شهید محمدجواد محمدنیا این توپ ها را به منطقه آورد و خود مسئولیت واحد توپخانه راکه به نام بزرگ پرچم دار عدالت و برابری، حضرت بقیة الله (عج)نامگذاری شده بود به عهده گرفت.
سردار محمدنیا رشادتها و جوانمردی های زیادی را در این مدت از خود به یادگار گذاشت. مدتی بعد در واحدی که سهم به سزائی در جنگ داشت ونبض جنگ در آنجا میزد ,مشغول خدمت شد؛وی در اطلاعات و عملیات مشغول خدمت شدو با انجام شناسائی های دقیق از مواضع دشمن شرایط ایده آلی را برای ضربه زدن به متجاوزین بعثی، در اختیار فرماندهان عالی رتبه جنگ قرار می داد. بعدازآن با لیاقتی که از او دیده شد به عنوان معاون فرمانده تیپ مسلم ابن عقیل(ع)انتخاب شد. در عملیات بسیاری شرکت کرد، از عملیات مسلم ابن عقیل که منجر به زخمی شدن چشمش شد و بعد از 2 ماه بستری شدن در بیمارستان معیری در تهران، بهبودی یافت . شهید محمدنیا بعد از بهبودی باز هم به جبهه برگشت تادر عملیات والفجر 4 شرکت کند. 32 ماه از حضورتاثیرگذار محمدجواد در جبهه های حق علیه باطل می گذشت که فرماندهان به او پیشنهاد کردند در لشکر27محمدرسول الله(ص) خدمت کند، سردار بنابه وظیفه شرعی که برای خودش قائل بود به این لشکر می پیوندد و فرماندهی یکی از تیپ های آن به عهده می گیرد. بعد از آن وی برای شناسائی منطقه عملیاتی خیبر، همراه با چند نفراز همرزمانش در جزایر مجنون به ماموریتی می روند که در این ماموریت، در یکم اسفندماه 1362 به شهادت می رسد.
فرازی از وصیت نامه سردار شهید محمدنیا :
به نام خدا
پروردگارا ,هرگاه به یاد لطفهای فراوان تو به خودم می افتم از
خود خجالت می کشم که چقدر ناسپاسم .خدایا از تو طلب آمرزش گناهم را می کنم
که سخت گناهکار و روسیاهم. پروردگارا اعمال من طوری است که به خود اجازه
نمی دهم با تو سخن بگویم ولی بزرگواری تو بی حد و حصر است ومرا امیدوار
کرده .
پروردگارا, از تو می خواهم امام را تا انقلاب مهدی نگهداری و انقلاب ما را هر چه زودتر به قیام امام زمان (عج) متصل فرمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
پدر جان تو باید هیچ ناراحت نباشی چون هدیه ای که در راه خدا می دهی دیگر باید آن را از خدا نخواهی .پدر جان اگر زنده ماندم چند ماه دیگر بر میگردم و از طرف من هیچ ناراحت نباشید .مادر جان از رفتن من ناراحت نباش چون دلم می خواهد در حالی بمیرم که تا آخرین هنگام نگاهم بر کوههایی باشد که برادرانم در آنجا پیروزمندانه می جنگند.
ای برادر وخواهر و ای دوستان عزیز، ای قوم و خویشان از بابت من ناراحت نباشید و افتخار کنید و راه مرا ادامه دهید .این پیام را در مکانی که برای شناسائی رفته ایم و الان ساعت 9 صبح است که در قلب دشمن هستیم و هر لحظه آماده درگیری وآماده شهادت هستم، می نویسم
استغفرالله ربی واتوب الیه : مرا ببخش که بازگشته وتوبه کارم
بسم الله الرحمن الرحیم
خدا را شکر و سپاس که مارا به نعمت ایمان منعم کرد و از تمکین
به ولایت فقیه که همان ولایت رسول الله و امیر المومنین (ع) است قرار داد
وخدا را شکر که ما را همزمان با ولی فقیهی دانا وشجاع چون امام خمینی ,روح
خدا قرار داد. خدا را شکر به خاطر نعمتهای بی حدی که به ما عطا کرد.
برادران وخواهران مسلمان, ندای هل من ناصر ینصرنی امام شهید مان, حسین(ع)
از آن سوی کوههای غرب در صحرای کربلا هنوز به گوش می رسد وقلب هرشیعه ای را
می سوزاند.
خوشا به حال آن عاشقی که خدایش تو هستی وبا خلوص وپاک نیتی که تنها برای تو باشد, این راه را بپیماید. قفس تنگ و تاریک تن را بکشند وروحش پرواز کنان به معشوق واصل شودکه دنیا با تمام دو رنگیها و نیرنگها وچهره های نفاق منافقان ,قفسی بیش نیست.
(جلال دوست، 1392، صص 65 به بعد.)
محمدجواد محمدنیا,شهید محمدنیا ,خراسان شمالی ,مشاهیر ,مفاخر ,بزرگان ,سردار ,شهید ,بجنورد, گرمه
محمد علی صفا (ت 1328ش – م 1359ش)
شهید محمدعلی صفا، سال ۱۳۲۸ شمسی در شهرستان بجنورد در
خانواده ای متدین چشم به جهان هستی گشود. محمدعلی پس از گذراندن مقطع
تحصیلی ابتدایی در دبستان ابن سینا، دوره متوسطه را در دبیرستان همت به
پایان رساند و سپس وارد ارتش شد. با توجه به اینکه هدف ارتش در آن هنگام
تشکیل یک پایگاه کماندویی در ایران بود و شهید صفا نیز در رشته‌های مختلف
ورزشی از جمله کاراته و کونگ‌فو مهارت ویژه‌ای داشت، پس از پشت سر گذاشتن
دوره‌های انتخابی در ایران، برای تکمیل دوره‌های تخصصی کماندویی در پایگاه
کماندویی رویال مارین انگلستان – معروف به «پایگاه موش‌های صحرا» – انتخاب
گردید.
محمدعلی به مدت یک سال، دوره کماندویی را در انگلستان گذراند و
توانست علاوه بر دوره‌های تخصصی تارزان کورس، پریدن از ارتفاع‌های بلند
آبشار و کوه و دوره‌های رزمی، مدرک تخصصی «S. P. S» شکار تانک را نیز از
پایگاه آموزشی دریافت دارد. شهید صفا سپس به ایالات متحده فرستاده شد و
موفق شد در پایگاه جان. اف. کندی پس از طی مراحل آموزشی سخت و طاقت‌فرسا،
مدرک تخصصی انهدام ناوهای جنگی را هم از آمریکا کسب کند. محمدعلی از جمله
کسانی بود که به‌واسطه انجام عملیات‌های عالی و بی‌نظیرش در پایگاه‌های
کماندویی، برای دوره‌های کماندویی در جنگل‌های آمازون – که به «زندگی در
شرایط سخت» معروف است – انتخاب شده بود.
وقتی که در روز سی و یکم شهریورماه سال ۱۳۵۹ش، ارتش بعث عراق به ظرفیت ۲ لشگر تانک و با تمام تجهیزات، ناجوانمردانه به مرزهای نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران تجاوز کرد و نیمی از خرمشهر را به اشغال خود درآورد. در این هنگام، شهید صفا به‌همراه سایر کماندوهای نیروی دریایی بوشهر با رشادت و جان‌فشانی و درحالی‌که تعداد نفرات آنها کم‌تر از یک دهم لشگر عراق بود، ۱۶۰ تانک لشگر متجاوز بعثی را منهدم کردند و ارتش صدام را به عقب راندند به‌گونه‌ای‌که به‌علت خسارت سنگینی که کماندوهای نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به لشگر تانک صدام وارد آوردند بعد از اشغال خرمشهر، صدام متجاوز، خرمشهر را «گورستان لشگر تانک» خود نامید. پای‌مردی دلاوران کماندوهای نیروی دریایی ارتش جان برکف ما و افراد محلی و دیگر نیروها ادامه داشت تا بر اثر خیانت بنی‌صدر – رئیس‌جمهور وقت ایران که معتقد بود ارتش ایران بایستی عقب‌نشینی کند تا مذاکرات صلح آغاز شود – هیچ سلاح و مهماتی در اختیار کماندو‌ها قرار نگرفت و سرانجام با وجود مقاومت‌های بسیار کماندوهای نیروی دریایی ارتش و پس از انهدام صد‌ها تانک و تار و مار نمودن لشکر تجاوزکار عراق، محمدعلی صفا در تاریخ 4 آبان ۱۳۵۹ هجری شمسی در پی وقوع انفجار خمپاره و اصابت ترکش به ناحیه پیشانی، پا و پهلو در سن سی و یک سالگی در خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
(جلال دوست، 1392، صص 59 به بعد.)
محمد علی صفا ,شهید صفا,خراسان شمالی, بجنورد ,مشاهیر ,مفاخر ,بزرگان ,سردار شهید